Robert Stone was op het ergste voorbereid toen zijn moeder, die weduwe was, hem vertelde dat ze, in plaats van naar New York terug te gaan, in Tucson bij een 'vriendin' bleef. Had deze rijke, alleenstaande vrouw te maken met een bedriegster die alleen op geld uit was? Toen Robert bij het winkeltje van Winter Holt arriveerde, was hij woedend. Maar toen hij eenmaal met de energieke jonge eigenaresse van de winkel kennis had gemaakt, was vechten wel het alleriaatste waar hij aan dacht Robert moest zich beheersen om niet zijn vingers door de
zijden waterval van haar gitzwarte haar te halen. Hij wilde haar verdriet, dat alleen hij kon zien, weg kussen, maar zij had gezworen nooit meer een man in haar versplinterde hart toe te laten. En zeker niet iemand als Robert, die zijn leven leidde volgens een strak schema en die geloofde dat liefde iets was dat je kon plannen! Robert probeerde haar ervan te overtuigen dat ze een brug tussen hun zo totaal verschillende levens konden slaan. Winter durfde haar zo geliefde woestijn niet voor hen te verlaten om bij hem te zijn, maar ze wilde de beloftes van Robert zo graag geloven. Zouden haar spoken uit het velieden op de vlucht slaan voor de genezende kracht
van hun liefde?
Terug naar overzicht